BOND PRECAIRE WOONVORMEN

Zondag 31 oktober was er wederom een demonstratie tegen het absurde Nederlandse woonbeleid. Dit keer in Nijmegen: het Nijmeegse Woonprotest.

 

Natuurlijk was de Bond Precaire Woonvormen van de partij. Gewaardeerd activiste en bestuurslid van de Bond Precaire Woonvormn (BPW), Lilian Seip, hield een vlammende toespraak. 

 

Lees mee:

Toespraak “Hoe zijn we in deze wooncrisis terechtgekomen?”
Nijmegen
31 oktober 2021

Facebook event: https://www.facebook.com/NijmeegseWoonprotest

Other relevant links: https://nijmeegsewoonprotest.nl/

Begin neoliberale politiek en afbreuk van (vooroorlogse) volkshuisvesting

Met de invoering van de Woningwet in 1901, die als doel had de bouw van kwalitatief goede en betaalbare woningen te bevorderen, is er in Nederland veel sociale huur gebouwd. De volkshuisvesting was daarmee geboren. Het was de politieke taak van de overheid om iedereen volwaardige huisvesting te bieden.

 

Sinds eind jaren ‘80 woedt er een neoliberale wind door de politiek en is er doelbewust ingezet op de afbreuk van de volkshuisvesting. Langzaamaan maakte ons woonrecht plaats voor de ‘woningmarkt’. Huizen werden een verdienmodel. Woningbouwverenigingen werden door Lubbers en Kok geprivatiseerd en veranderden van sociale instituties naar markt-gedreven vastgoedinvesteerders.

 

Na de financiële crisis in 2008 is de bouwproductie gehalveerd en is veel sociale huurvoorraad in de uitverkoop gezet. Honderdduizenden woningen werden gesloopt, verkocht of geliberaliseerd waardoor wachtlijsten overal in Nederland toenamen.

 

Steeds meer woningen werden verkocht aan nationale en internationale investeerders en beleggers. Huizen werden opgekocht om vervolgens duur te verhuren (zogenaamde buy-to-let). Stef Blok (VVD), onze toenmalige minister van Wonen, ging vastgoedbeurzen af om betaalbare huurwoningen van woningbouwcorporaties in de etalage te zetten en te verpatsen aan de hoogste bieder. Hij heeft eigenhandig het ministerie voor Wonen opgeheven en verkondigde met trots dat hij de eerste VVD-er was die een heel ministerie heeft doen verdwijnen.

 

Met de afbreuk van de volkshuisvesting is er doelbewust schaarste gecreëerd waardoor verschillende groepen tegenover elkaar worden uitgespeeld. Nee, de woningnood komt niet door statushouders! Het is niet de schuld van zogenaamde scheefwoners noch krakers. Woningen worden niet afgepakt en onbetaalbaar gemaakt door studenten,

woningzoekenden, statushouders of krakers, maar door grote op winst beluste bedrijven, speculanten en overheidsbeleid.

Eigen woningbezit, groeiende kloof tussen huizenbezitters en huurders

Het eigen woningbezit is door de politiek gestimuleerd, door huizenbezitters belastingvoordelen te geven (o.a. de hypotheekrenteaftrek). Maar vergeet ook niet de verhuurdersheffing waarbij sociale huurders, de mensen met de kleinste portemonnee, meer dan 3 maanden(!) van hun jaarhuur aan huurbelasting betalen.

 

Op deze manier is er tweedeling gecreëerd tussen huurders en woningbezitters (ofwel haves en have-nots). Onlangs werd nog bekend gemaakt dat woningbezitters gemiddeld 14x(!) zoveel spaargeld hebben dan huurders. Ondertussen stegen huren de afgelopen 10 jaar gemiddeld met meer dan 35%. Meer dan 800.000 huurders hebben na het betalen van de huur te weinig geld voor hun levensonderhoud. Dit is bewust beleid.

 

Tijdelijke contracten en precarisering

Wonen is niet alleen duurder geworden, maar ook steeds tijdelijker. Naar schatting wordt inmiddels bijna de helft van de particuliere huurvoorraad verhuurd met een tijdelijk, onzeker, contract. Ook dat is bewust beleid. 

 

Er is verschillende wetgeving tot stand gebracht die tijdelijke huur in de hand heeft gewerkt. In 2010 werd de Wet Kraken en Leegstand, beter bekend als de Antikraakwet, ingevoerd waardoor kraken bij wet werd verboden. De initiatiefnemers (VVD, CDA en Christenunie) beweerden dat dit was om leegstand te voorkomen. Het verbod op kraken heeft echter niet geleid tot minder leegstand maar wel tot het criminaliseren van krakers en een wildgroei aan anti-kraakbedrijven. Zo is de omzet van antikraakbureaus als Camelot en Ad Hoc binnen enkele jaren enorm gegroeid. Maar ook het tijdelijk verhuren op basis van de Leegstandswet nam een vlucht. Gevolg: het ontstaan van een groep rechteloze huurders waaraan bedrijven miljoenen verdienen. De dakloosheid is sinds 2010 verdubbeld terwijl meer dan 100.000 woningen leeg staan.

 

Zowel in de sociale huur als in de vrije sector is er een verschuiving van vast naar flex. Dat begint bij de invoering van het Campuscontract in 2006, waardoor studenten en later ook promovendi hun kamer of studio kunnen huren voor de duur van hun studie. Met de invoering Wet Doorstroming Huurmarkt in 2015 werden de mogelijkheden om tijdelijk te verhuren verder verruimd. Verhuurders kunnen nu via een breed pallet aan flexcontracten hun woningen tijdelijk verhuren voor de duur van 2, 5, 7 of 10 jaar zonder de huurder volledige huurbescherming te bieden.

 

In datzelfde jaar worden vijfjarencontracten geïntroduceerd voor speciale doelgroepen als jongeren en statushouders. Een groot deel van de nieuwgebouwde sociale huurwoningen is toe te schrijven aan dit soort woningen. De Amsterdamse woningcorporatie De Key heeft zelfs de wens uitgesproken om zich nog enkel te richten op tijdelijke jongerenwoningen (lees: flexhokken).

 

Het excuus dat werd gebruikt voor de toename van tijdelijke verhuur was om de doorstroming te bevorderen en de schaarse woningvoorraad beter te verdelen. In de praktijk heeft dit echter alleen maar geleid tot stijgende huurprijzen en woononzekerheid onder huurders ten gunste van de verhuurder. Tijdelijke contracten bieden de verhuurder namelijk de mogelijkheid om de huur te verhogen na een bewonerswissel. Terwijl huurders rechteloos hun huis uitgezet worden zonder vervangende woonruimte of verhuiskostenvergoeding. Maar flexwonen wordt ook fiscaal gestimuleerd door de overheid terwijl sociaal huren wordt belast. Dit zorgt voor een extra stimulans bij winstbeluste vastgoedbedrijven om zich steeds meer te richten op tijdelijke en onzekere woningen. Dit terwijl de rechten van huurders verder worden uitgehold en de machtsverhouding tussen huurder en verhuurder nog schever komt te liggen.

Steun de strijd voor woonzekerheid!

Recente berichten

BPW Nieuwsbrief

nl_NLNL