BOND PRECAIRE WOONVORMEN

29244702_1623988287714457_5043559668828340224_o (1)

De Utrechtse actiegroep We Want Woonruimte organiseert in samenwerking met de Bond Precaire Woonvormen, een Campout, een kampeer-actie waarbij studenten letterlijk op straat kamperen. Een actie tegen de beroerde woningmarkt een woonomstandigheden, waar zowel Nederlandse als internationale studenten in Utrecht mee te kampen hebben. In Utrecht, net als in vele andere studentensteden, bestaat een ernstig woningtekort. De eindeloze zoektocht naar betaalbare woonruimte is voor vele studenten aan de orde van de dag. Ondertussen profiteren huisbazen van dit tekort door absurd hoge prijzen te vragen voor slecht onderhouden kamers. Hiertegen komen wij in protest.

Donderdag 15 maart, vanaf 14 uur op het Janskerkhof in Utrecht.

Aindriu (Andrew) is een van de oprichters en aanjagers van de actiegroep We Want Woonruimte. Hij kwam als Ierse student naar Nederland voor de studies politicologie en muziekproductie. Sinds zijn aankomst in september 2017 is hij op zoek naar een betaalbare kamer met woonzekerheid in Utrecht. Deze zoektocht verloopt uiterst moeizaam. Daar is hij niet de enige in.

In deze video vertelt hij wat meer:

Eerst sliep hij in een hostel, toen bij vrienden op de bank, daarna in een tijdelijke kamer van vijf vierkante meter voor vierhonderd euro bij een huisjesmelker, om vervolgens in de onderhuur bij studenten in een shortstay woning van SSH terecht te komen. Eind februari moesten Aindriu en zijn huisgenoten deze woning echter verlaten omdat deze gesloopt wordt. Via Holland2stay kreeg hij wel een kamer aangeboden, maar die was niet betaalbaar. Alle kamers zijn rond de zevenhonderd euro per maand. Te duur dus.

Het voorbeeld van Aindriu staat niet op zichzelf. De BPW sprak de afgelopen tijd op het Utrechtse huurdersspreekuur veel studenten die kampen met wooncrisis. Woningnood; voor, tijdens of na de studie. Van (illegale) onderhuur, tot antikraak, van duur particulier tot campings en van auto’s tot matrassen van vrienden of zelfs het afbreken van de studie omdat men geen woonruimte kan vinden; het kamer- en woningtekort in Utrecht en omgeving is groot. Geschat wordt dat er landelijk een tekort is van 47.000 studentenkamers een aanzienlijk deel daarvan is in Utrecht.

Binnenkort volgen meer acties om universiteiten, woningcorporaties en de gemeente Utrecht bewust te maken van hun verantwoordelijkheid om deze crisis aan te pakken. We willen dat er meer permanente, zekere en betaalbare woonruimte beschikbaar komt.

We hebben 3 eisen.

1. Geen extreme huurprijzen meer: het puntensysteem van de Huurcommissie moet wettelijk worden afgedwongen, zodat iedereen een eerlijke prijs betaalt.

2. Maak gebruik van leegstaande (kantoor)panden voor studentenhuisvesting: het is onacceptabel dat studenten dakloos zijn terwijl panden leegstaan.

3. Gedeelde verantwoordelijkheid: de universiteit, gemeente en woningcorporaties moeten samen onmiddellijk actieve verantwoordelijkheid nemen voor betaalbare woningoplossingen.

 

**** EINDE PERSBERICHT ****

Neem voor meer informatie contact op met We Want Woonruimte of de Bond Precaire Woonvormen
studenthousingaction ( at ) zoho.eu of contact ( at ) bondprecairewoonvormen.nl

Lees hier meer achtergronden en kijk ook naar de (video)verhalen van Melanie, Cristina en Aindriu.

We Want Woonruimte https://www.facebook.com/groups/UtrechtHousingAction/about/
Het Camp-out event. https://www.facebook.com/events/575443652808654/

Persoonlijke ervaringen
Ook Cristina kwam als internationale student naar Nederland. Na maanden zoeken en veel geld te besteden aan websites als Kamernet, vond zij uiteindelijk een plek. Daar kon ze echter maar kort blijven. Hierna moest ze illegaal bij een vriend inwonen, omdat ze simpelweg niets anders kon betalen. Dit ondanks dat Cristina geld gespaard had en een baan in Utrecht had – als fietskoerier met een nulurencontract. Momenteel zit ze weer in een precaire woonsituatie, omdat het gebouw waarin ze woont wordt verkocht door Mitros. Ondertussen zijn de leefomstandigheden zeer slecht. Er wordt geen onderhoud gepleegd, waardoor Cristina onder meer een kachel moest kopen bij gebrek aan verwarming, en lekkages eigenhandig repareerde met handdoeken en tape.

Melanie woonde in vier jaar tijd op zes verschillende plaatsen. Vaak waren woningen slechts tijdelijk, of werd ze door de hoofdbewoner of huisbaas gedwongen te vertrekken. Het twee-personenbeleid maakt het er niet gemakkelijker op. Zo woonde Melanie vorig jaar in een huis met vier kamers, waar desondanks maar twee personen ingeschreven mochten staan. Zij woonde daar dus zonder inschrijving, en moest bij het verlaten van het huis steeds goed oppassen dat de huisbaas niet toevallig langsfietste. Bovenop haar huidige huur moet zij daarnaast maandelijks betalen de opslag van de meubels die zij in een eerdere woning kocht, omdat deze niet mee konden naar haar huidige woning.

demo poster 15th of march 2018

 

nl_NLNL