Sinds voorjaar 2013 wonen Rimke en Michael op Rouenhof 19 te Landgraaf. Het eeuwenoude pand stond leeg en is in 2014 door de Rabobank verkocht aan de gemeente Landgraaf. De bewoners waren in gesprek met de gemeente over een te ontwikkelen co-operatie voor kunstenaars en creatieven op deze plek. Maar de gemeente heeft ondertussen een deal gesloten met een andere kunstenaar die het pand onder voorbehoud wil kopen.

Tijdelijk ingewisseld voor tijdelijk.
Ondanks dat het pand op schimmige wijze onder voorbehoud verkocht is wil Ad Hoc nu dat de huidige bewoners het pand verlaten omdat de eigenaar het contract met hen zou hebben opgezegd. In werkelijkheid, blijkt uit een raadsbesluit van de gemeente, is dit om plaats te maken voor een andere Ad Hoc bewoner, in dit geval tevens beoogd nieuwe eigenaar van het pand, op wederom een rechteloos contract. Volgens de BPW past dit geheel in de ongewenste trend om huurders voor elkaar in te wisselen. Bewoners gaan dan ook niet met deze huisuitzetting akkoord.

Huurders geen bruikleners
Voor ingebruikname hebben bewoners voorgesteld het pand direct van de gemeente Landgraaf te huren. De gemeente wilde echter niet zelf de verhuur doen. Voormalig beheerder, de Vastgoedbeschermer werd terzijde geschoven, via een ingenieuze uitbestedingsconstructie schakelde zij Ad Hoc in om de verhuur te “regelen”. Maandelijks betalen bewoners 800 euro huur voor de woon en bedrijfsruimtes. Uit het contract tussen Ad Hoc en de gemeente Landgraaf, blijkt nu dat de gemeente 50 euro per verhuurde unit aan huurpenningen ontvangt van Ad Hoc. Ad Hoc betaald de eigenaar dus gewoon deel van de huur die de zogenaamde “bruikleners” (lees huurders met een verkapt huurcontract,) maandelijks ophoesten.

Ongepast.
Bewoners ontwikkelden vanuit hun precaire huursituatie samen met architecten en creatieven een plan. Zij hoopten zo op termijn het pand te kopen i.p.v. te huren met een precair contract. Zo wilden zij hun verblijf in het pand inclusief creatieve en culturele activiteiten een duurzamer karakter geven. De gemeente was positief en nodigde hen uit het te presenteren. Bewoners vroegen vervolgens informatie omtrent de koop van het pand maar die verstrekte de gemeente nooit. Tevens vernamen zij nooit een reactie op hun voorstel. “”Het is ongepast hoe de gemeente en Ad Hoc met ons omsprongen, ze lieten ons bewust in het ongewisse en voerden intussen een eigen agenda.”” zegt Michael.

Huisvredebreuk.
Bezoekers en Ad Hoc pleegden talloze malen huisvredebreuk. In de 2 jaar zijn er 51 binnentredingen geweest in hun woon te werkruimte, soms in afspraak maar vaak ook niet. “Meermaals  stonden onbekenden foto’s te maken van mijn privéruimtes en documenten.” stelt Rimke.

Creatieve ondernemers en rechteloze vastgoedpionnen creëren reuring.
“Oud wethouder Andy Dritty van GBBL vertelde ons dat we vanuit het tijdelijk gebruik “reuring” konden generen voor het pand. Dit zou kunnen leidden tot een permanente bestemming. Ondertussen kwamen wij met een plan voor het pand en organiseerden wij van alles. Nu worden wij als leden van de “creatieve klasse” weer eens als reclamebord gebruikt en vervolgens genegeerd. Als tijdelijk bewoner, ondernemer, burger en ontwikkelaar voelen we ons niet serieus genomen. Maar we laten ons niet meer wegredeneren!” stelt Rimke.

Antikraak afschaffen en woonruimte verschaffen.
De BPW zet zich in voor afschaffing van de rechteloze antikraakconstructie, bestaanszekerheid en voor meer rechten voor huurders. Bewoners stellen “Wij weten dat we onderdeel van een groeiende groep die haar rechten op meerdere vlakken niet gewaarborgd ziet en zo in de bestaansonzekerheid komt. Die tijd is voorbij. We eisen nu gezamenlijk onze woonrechten op”.

Huurdersstrijd gaat door!
Ook de BPW laat het er niet bij zitten “Het is van de zotte dat gemeentes en overheden die er zijn om het publiek belang te dienen, nog steeds zaken doen met een bedrijven als Ad Hoc. Op deze manier word geprobeerd alle huurbescherming buiten spel te zetten maar ondertussen wel huurpenningen ontvangen. De overheid, in dit geval de Gemeente Landgraaf, omzeilt zo zelf haar eigen huurwetgeving die huurders moet beschermen tegen de structurele misstanden.”

Tweede Kamer.
De Tweede Kamer stemde onlangs tegen de motie om het rechteloze antikraak systeem aan banden te leggen tegen. De politiek houd de misstanden bij antikraak dus zelf in de hand. Desalniettemin, als de flexibilisering van ons recht op woonruimte en de afbraak van onze huur en woonrechten nog verder doorzet lijken directere confrontaties tussen de klasse van precaire huurders en het politieke systeem onvermijdbaar. De huurdersstrijd voor betaalbare woon, werk en publieke ruimte gaat dan ook door”

Bewoners laten zich bijstaan door de BPW en een advocaat ter verdediging van hun woon en werkruimte maar kunnen al hulp gebruiken. Steun de bewoners.

Wil je meer informatie of in contact komen met de huurders? Neem dan contact op met de BPW.