Flexhuurders van woningbouwcorporatie Sint. Servatius in Maastricht krijgen een huurverhoging van 80%. Een huurder uit de Mathias Soironstraat weigert dit te accepteren en krijgt hiervoor een boete van 500 euro per dag. De boete is inmiddels al opgelopen tot 60.000 euro. Op 4 Juni dient de rechtszaak die Sint. Servatius heeft aangespannen om de huurder uit zijn huis te zetten.

Martin, werkzoekende en geboren Maastrichtenaar, huurder van een van de 100 woningen van Servatius die via een antikraakconstructie (lees verkapt huurcontract 1,2,3 ) via Ad Hoc verhuurd worden woont al ruim 6 jaar in een woning die op de nominatie staat om gesloopt te worden. Martin betaalde al die tijd een huurvergoeding van beginnend bij 120 euro in 2008 oplopend met een huurverhoging van €5 /jaar, nu thans 150 euro per maand, exclusief nutsvoorzieningen en gemeentelijke belastingen en servicecontracten voor verwarming en warmwatergeiser. Toch zegde Ad Hoc en Servatius afgelopen December plots het contract op zonder dat het pand gesloopt word, dat gaat nog een jaartje of 2-3 duren. Servatius wilde de woningen nu plots via Maximus B.V via een leegstandwetcontract verhuren aan de zittende huurders.

Op zich vind de BPW het positief dat een corporatie wil stoppen met wurgcontracten via antikraakbureaus echter wilden zij door deze
ordinaire wisseltruc ook een huurverhoging van 80% doorvoeren. Martin was best bereid het andere Leegstandwet contract te accepteren echter wel onder voorwaarde dat hij dezelfde huur zou blijven betalen. Ook stond hij, gesteund door zijn advocaat de BPW en de Nederlandse Woonbond op het standpunt dat hij door het betalen van deze maandelijkse vergoeding een huurcontract had, inclusief huurbescherming en huurprijsbescherming. Dit i.p.v. een bruikleencontract, dat altijd “om niet” is en waarvoor dus geen vergoeding betaalt hoeft te worden. Er diende dus bij een eventuele opzegging daarom wel netjes vervangende woonruimte geregeld en verhuiskosten vergoeding betaald te worden.

Servatius en haar representant Ad Hoc accepteerde dit niet en legde Martin per dag 500 euro boete op, toen hij in Januari na contractopzegging weigerde te vertrekken uit de woning.  De BPW stelt “dit betreft een ouderwetse strategie om huurders uit te roken en een huurverhoging van 80% te laten accepteren”. Servatius verschool zich al die tijd achter Ad Hoc aangezien zij geen partij zou zijn omdat er geen rechtsverhouding zou zijn met de huurder. Toch is het echter Servatius, de eigenaar van het pand, die nu de huurder daagt. De BPW vind het een woningbouwcorporatie onwaardig dat zij door externe partijen huurders financieel onder druk zet en intimideert met dubieuze boetes. De BPW eist dan ook dat Servatius het kortgeding om de huurder te ontruimen intrekt en huurder(s) een passende oplossing bied. Vele andere huurder in de wijk hebben op straffe van het verliezen van hun huis en het dreigen met boetes a 500 euro per dag wel de huurverhoging van 80% geaccepteerd. Het is niet de eerste keer dat woningbouwcorporaties allerlei flexcontracten aan elkaar schakeren via externe bureaus om het huurrecht en de betreffende huurbescherming te kunnen omzeilen.

De BPW roept lokale partijen op om Servatius op het matje te roepen, haar te dwingen tot sociaal beleid en haar per direct te laten stoppen met deze financiële intimidatie van huurders.

Wilt u meer achtergrond informatie over deze zaak of contact met Martin neem dan contact op met de BPW