Waarom hebben tijdelijke huurders eigenlijk geen recht op vervangende woonruimte en een verhuiskostenvergoeding van minimaal €5658,- Tijdelijke huurders betalen immers vaak hetzelfde of meer voor hun woning als reguliere huurders, moeten verplicht en dikwijls tegen de wil in verhuizen en vaak komt de “keuze” voor tijdelijkheid voort uit de lange wachtlijsten en/of het gebrek aan betaalbaar aanbod. Op deze manier word een steeds grotere groep “tijdelijke” huurders huisvestingsurgenten die buiten het sociale systeem van de huurbescherming komen te staan.

In januari 2013 werden in de Amsterdamse gemeenteraad vragen gesteld over de inzet van (zo’n 1000) Tijdelijke Campuscontracten. Een dergelijk contract heeft geen juridische basis en is een mengvorm van: huur naar zijn aard van korte duur, het leegstandwets-contract en het campuscontract.

Op het gebied van huisvesting ontstaan er momenteel allerlei hybride mengvormen waarbij zeer selectief, de slechtste contractuele bepalingen uit andere flexwoonvormen worden “geshopt” en als nieuwe “innovatieve” contractvormen worden gepresenteerd. Onder de streep is de huurder vaak rechteloos, deze dient hiervoor echter wel het volle pond te betalen. Problematisch is dat veel huurders, in deze jungle van (ge-outsourcede) flexibele contracten hun rechten helemaal niet meer kennen. De rechtsongelijkheid tussen huurders groeit daardoor.

Op de vraag of het college kon bevestigen dat er geen juridische basis bestaat voor campuscontracten waar in geval van sloop/renovatie geen vervangende woonruimte hoeft te worden geregeld werd geantwoord “Er is dus geen sprake van het beperken van de rechten op vervangende huisvesting in welke vorm dan ook. Bij beide vormen van tijdelijke verhuur bestaat dat recht niet en kan de huur worden opgezegd bij respectievelijk het slopen van de woonruimte of het beëindigen van de studie”

De precarisering van huurdersrechten werd door deze, zich “neutraal” voordoende gemeente, geen strobreed in de weg gelegd door zo willekeurig te shoppen tussen campuscontracten, leegtandwets-contracten, en huurcontracten naar zijn aard van korte duur. De Gemeente Amsterdam word hierdoor echter wel (mede) verantwoordelijk voor de gecreëerde misstanden als gevolg hiervan. Het zonder vervangende woonruimte en verhuiskosten vergoeding op straat zetten van “huurders” is zo’n misstand.

Lees de gestelde vragen en antwoorden aan het College van B&W van Amsterdam

Lees voor meer informatie over (tijdelijke) campuscontracten ook www.campuscontract.com of www.dakloosdankzijssh.nl